1. |
Nie lublu ludziej
04:48
|
|||
Людзей люблю, не люблю людзей...
Пазбавіўся надзей
Люблю жывел, не люблю людзей
Радзей, усё радзей
Людзей люблю, люблю людзей
Што ў тваіх вачах
І што хаваеш за спіной у руцэ сваей?
Ці гэта не кінжал
Якім жадаеш ты забіць мяне у гэты раз?
Ты дэманструеш клас
Ты дэманструеш клас
Ты дэманструеш свой клас!
Ляжу на зямлі, гляджу ў неба
Тушэ, сябра, тушэ, сябра
Ты болей не патрэбны мне
Тушэ, сябра, тушэ
Пазбавіўся надзей
Люблю жывел, не люблю людзей
Радзей, усё радзей
Людзей люблю, люблю людзей
Што ў тваіх вачах
І што хаваюць у глыбіні сваей яны?
Ці гэта не пытанне?
Чым спадзяешся ты здзівіць мяне ў гэты раз?
Ты дэманструеш клас
Ты дэманструеш клас
Ты дэманструеш свой клас!
Ляжу на зямлі, гляджу ў неба
Тушэ, сябра, тушэ, сябра
Ты болей не патрэбны мне
Тушэ, сябра, тушэ
Пазбавіўся надзей
Люблю жывел, не люблю людзей
Радзей, усё радзей
Людзей люблю, люблю людзей
Людзей люблю, не люблю людзей...
|
||||
2. |
Dom
04:19
|
|||
На ўзбярэжжы адзінока стаіць дом
Драўляная падлога, саламяны дах
Там пыл і павуцінне ў яго кутах
Я ля парога застаюся пад дажджом
Ня ведаю, ці трэба мне зайсці туды
І мне застаўся толькі крок
На зямлі
няма цяжэй за маю працу -
Прыбіраць у памяці кутках
Выбіраць, каму сыйсці альбо застацца
І трымаць мінулае ў руках
На ўзбярэжжы цішыня, тут толькі я
Гляджу ў акіян такі бясконца сіні
Калісьці гэта быў мой дом, мая сям’я
А зараз тут есць толькі пыл і павуцінне.
Мне застаецца менш за метр да бяды
Я адчыняю свой замок…
На зямлі
няма цяжэй за маю працу -
Прыбіраць у памяці кутках
Выбіраць, каму сыйсці альбо застацца
І трымаць мінулае ў руках
|
||||
3. |
||||
З кожным крокам я губляю унутраны рэсурс
З кожным позіркам губляю вастрыню вачэй
Мне патрэбны самы новы аднаўлення курс
Каб ня несці цяжар і каб мне было лягчэй
Кожны подых набліжае ўнутраны ліміт
З кожным новым крокам бачу новую сцяну
Бездань безнадзейна цягне долу, як магніт
Цягне, як магніт у мора, дзе я і тану
|
||||
4. |
Majaki i sireny
04:51
|
|||
Хвалі не даняслі мяне дамоў
Я цела свае хачу аддаць вадзе
Салодкія галасы пяюць, што быць бядзе
І зноў я не прыеду дамоў
І калі вакол згасае кожны маяк
Я пад коўдрай ночы застаюся адзін
Непрыемнай сустрэчы не пазбегнуць ніяк
Ніяк
Я плыў да цябе больш за тысячу год
Пад сцягам краіны, якой ужо няма, і пад парусам колера неба
Я плыў да цябе, але атрымалася наадварот -
Мне ніколі не ўстаць на гэтую родную цвердую глебу
І я плыў да цябе, і я плыў да цябе
Але галасы мяне вабяць на дно
І чароўныя спевы вядуць у блакіт бясконцага мора
Я плыў да цябе больше за тысячу год,
але не даплыў
Прабач, але я не прыеду дадому
І калі вакол згасае кожны маяк
Я пад коўдрай ночы застаюся адзін
Непрыемнай сустрэчы не пазбегнуць ніяк
Ніяк
|
SnopSnoŭ Minsk, Belarus
SnopSnoŭ is a Belarusian band whose music takes on many influences, from indie rock and new wave to modern electronic productions.
Streaming and Download help
If you like SnopSnoŭ, you may also like:
Bandcamp Daily your guide to the world of Bandcamp